Sabawon Karimi (16) is een bekend gezicht in De Voorkamer. Samen met zijn ouders en zijn drie broers kwam hij twee jaar geleden vanuit Pakistan naar Nederland en uiteindelijk ook naar Utrecht. Sabawon deelde zijn persoonlijke verhaal over zijn eerste kennismaking met Nederland tijdens verschillende evenementen in De Voorkamer. ‘Als ik Pakistan met Nederland vergelijk, dan is het echt alsof het twee verschillende planeten zijn’. Tim Rijk interviewde Sabawon om meer te weten te komen over wie deze verhalenverteller precies is.

Ik woon samen met mijn ouders en mijn drie broertjes in de wijk Oog en Al. Het is een hele Nederlandse wijk, de rivieren en de kanalen maken het echt heel mooi. En we wonen ook heel dicht bij de voetbalvereniging waar ik lid ben. Daar speel ik samen met veel klasgenoten. Op dit moment ga ik naar 3 HAVO. Dat is een spannend jaar, want volgend jaar moeten we een profiel kiezen en stage lopen. Ik wil graag later iets met informatica doen en heb nu een stage geregeld bij een ICT-bedrijf. Daar wil ik vooral leren hoe een dag er uit ziet voor iemand die in de ICT werkt.

Mijn andere grote ambitie zou zijn om later misschien de politiek in te gaan. Ik kijk veel filmpjes op YouTube van toespraken in de Tweede Kamer. Die vat ik dan samen en daar maak ik dan ook presentaties over die ik aan mijn ouders en mijn broertjes laat zien. We zitten dan met z’n allen in de woonkamer, waarbij ik de presentatie op de grote televisie laat zien. Zodat mijn ouders bijvoorbeeld ook weten wie Geert Wilders en Jesse Klaver zijn en wat zij vinden over Nederland. Dat doen wij allemaal. Mijn broertje vindt bijvoorbeeld astronomie heel interessant en daar maakt hij dan een presentatie over. Zo leren we elke keer weer wat meer van elkaar.

Mijn grote voorbeeld is Malala Yousafzai. Zij komt ook uit Pakistan en heeft de Nobelprijs voor de Vrede gewonnen voor haar strijd om meisjes naar school te krijgen. Dat is voor mij een grote inspiratie, want het is mijn doel dat er later minder oorlog is in de wereld. En gebrek aan onderwijs is volgens mij de grootste reden dat er oorlog is, want als er onderwijs is dan kan er geen oorlog bestaan. Veel mensen die niet zoveel weten worden slimmer en kritischer als ze onderwijs krijgen en dan gaan ze niet vechten denk ik. Dus Malala doet haar best om zoveel mogelijk mensen naar school willen laten gaan. Daarom lijkt het mij ook mooi om de politiek in te gaan, om zo ook mijn bijdrage te leveren.

Opgroeien op twee planeten
Ik ben opgegroeid in Pakistan in de stad Karachi. Twee jaar geleden ben ik toen samen met mijn familie naar Nederland gekomen. Ik was toen 14 jaar oud. Als ik Pakistan nu met Nederland vergelijk, dan zijn het echt andere planeten: de mensen, de wegen, scholen en steden zijn allemaal echt totaal anders hier dan in Pakistan. Beide landen zijn goed ergens in. Nederland is goed in wegen en in creativiteit en Pakistan is juist goed in eten en zulk soort dingen. Lekker eten is daar gewoon heel belangrijk. Mensen zijn ook veel meer open in Pakistan, ik had ook veel vrienden daar. Een plek waar je geboren bent, daar houd je veel herinneringen aan over. Ik mis dan mijn vrienden en docenten, de wijk waar je opgegroeid bent en vroeger gespeeld hebt.

Eén van de dingen waar ik echt aan moest wennen toen we in Utrecht kwamen wonen is hoe je met de buren omgaat. Hier in Nederland ken ik mijn buren wel goed, maar niet zoals in Pakistan. Als je hier zegt ‘kom eens een keer koffie drinken’, dan maken ze eerst een afspraak om op een later moment een keer langs te komen. Dat gebeurt dan niet spontaan. In Pakistan komen je buren gewoon zomaar, zonder afspraak. Alleen de mensen die van ver moeten komen bellen en zeggen één dag van te voren: ‘wij komen morgen’.

Hoe ga je met mensen om, hoe wonen de mensen hier en wat zijn de buren? Hoe praat je tegen de buren? Hier meer over leren is voor mij echt wat integratie is en dat is echt moeilijk. Al die dingen moet je echt weer opnieuw leren en dat is wennen.

Story walk: ‘Mijn derde dag in Nederland’
Vroeger woonde ik op het AZC aan de Einsteindreef. Op het AZC heb je veel vluchtelingenvrienden en die willen dan ook allemaal de taal leren en kennen daarvoor verschillende organisaties die je daarmee kunnen helpen. Ik had toen gehoord dat je bij De Voorkamer ook Nederlands kon leren. Toen kwam ik hier en trof ik overal hele aardig mensen. Het lijkt echt alsof je thuis bent hier in De Voorkamer. Toen heb ik mensen leren kennen en contact gemaakt, eerst tijdens het Nederlands taalcafé en daarna ook bij andere activiteiten zoals Straffe Koffie en de Story Walk.

De voorbereiding van de Story Walk was niet alleen erg goed voor mijn Nederlands, maar ook om meer te leren over hoe je goed een verhaal vertelt. Ik doe altijd echt mijn best om iets nieuws te leren en bij die cursus heb ik veel geleerd over het opbouwen van een verhaal en beeldend een verhaal laten zien.

Mijn verhaal was een waargebeurd verhaal over mijn derde dag in Nederland. Ik ben die dag samen met mijn broertje naar de Action geweest. Op het moment dat we bij de ingang kwamen wisten we allereerst al niet dat er deuren bestaan die automatisch open gingen. Toen waren wij bij de kassa en was de volgende uitdaging om te betalen. Wij waren namelijk eerst bij een pin kassa en wilden contant betalen. Nadat dat was opgelost hadden wij betaald en toen was het bonnetje een groot probleem, omdat wij natuurlijk nog geen Nederlands spraken op dat moment. Mijn broertje en ik dachten allebei: ‘we hebben betaald, wat wil die vrouw nu? Eigenlijk mogen wij nu toch gewoon naar buiten gaan, toch?’ Maar die vrouw zegt iets tegen mij. Toen zei ik tegen mijn broer: ‘kom, we gaan gewoon naar buiten’. Daar zie je echt aan hoe raar alles is als je net in Nederland bent.

De Voorkamer Radio
Laatst heb ik dit verhaal nog een keer mogen vertellen tijdens De Voorkamer Radio. Daarbij heb ik niet alleen mijn eigen verhaal verteld, maar ook samen met Esther Smeenk een heel uur lang de radioshow gepresenteerd. We hebben toen gasten geïnterviewd, muziek gedraaid van de Culture Shock Avonden en ik mocht zelfs nog aan het einde mijn favoriete nummer draaien (en live meezingen!). Echt een ontzettend leuke ervaring!

[Wil je het verhaal van Sabawon nog een keer terugluisteren en nog meer mooie verhalen uit de Voorkamer horen? Klik hier om De Voorkamer Radio van 15 mei terug te luisteren. Dinsdag 25 juni presenteert onder andere Sabawon weer een nieuwe aflevering van De Voorkamer Radio in samenwerking met Stranded FM!]

Door: Tim Rijk