Dit werk is ontworpen voor de theaterproductie ‘Hoe Ik Talent Voor Het Leven Kreeg’ gebaseerd op het boek van Rodaan Al Ghlidi. Dit is het verhaal van Pim.
De dromer
Als jongetje verdween ik altijd in mijn eigen fantasiewerelden. Op school staarde ik tijdens de les uit het raam en droomde ik van verre werelden en andere tijden. Thuis tekende ik veel, verdween ik met mijn neus in de boeken en stripboeken en sloot ik mezelf op in onze donkere zolderkamer. Hier bouwden mijn broertjes en ik grote landschappen van lego en andere materialen. We beleefden daar met zelfbedachte personages de grootste avonturen.
Opa’s gereedschap
We gingen regelmatig bij mijn opa en oma op bezoek in Boxmeer. We wandelden vaak samen en gingen ook samen op vakantie. Bij mijn
grootouders thuis ging ik altijd met mijn opa naar de schuur. Dan vroeg ik aan hem wat we gingen maken, waarna we samen een nieuw projectje startten. In deze schuur begon mijn fascinatie voor het maken. Ik droomde er van uitvinder te worden, net als Willie Wortel uit mijn stripboeken.
Een nieuw perspectief
Na de middelbare school startte ik met mijn studie aan de Design Academy in Eindhoven. Twee jaar na de start van mijn studie twijfelde ik heel erg over mijn studiekeuze. Ik besloot te gaan werken in een callcenter om te sparen voor een reis van een half jaar in Azië. Tijdens mijn reis dacht ik er achter te kunnen komen wat ik wilde in mijn leven.
Na een lange reis door het kleurrijke India, de overweldigende Himalayas, de tempels van Thailand en Myanmar en de eindeloze treinritten door China kwam ik nog meer verward terug dan ik was weggegaan, en pakte in deze staat toch mijn studie weer op. Ik realiseerde me dat de meeste ontwerpen waar we ons tijdens de studie op richtten een enorm luxeproduct waren. Na mijn reis wilde ik niet langer bezig zijn met het ontwerpen van producten voor een kleine bevoorrechte groep. Ik wilde producten gaan creëren die van maatschappelijk belang en voor iedereen toegankelijk zijn.
De Voorkamer
De deur in het midden van de tafel is het logo van De Voorkamer. De open deur symboliseert waar De Voorkamer voor staat: een plaats waar iedereen welkom is. Ik ontwikkelde het concept van De Voorkamer samen met Shay Raviv tijdens mijn studie en als afstudeerproject draaide ik een pilot in Haren, nabij Groningen. Eenmaal afgestudeerd verhuisden Shay en ik naar Utrecht om daar De Voorkamer in zijn huidige vorm op te zetten. Onze missie is het verbinden van de nieuwkomers en lokale inwoners van Utrecht om zo bij te dragen aan sociale cohesie en een inclusieve samenleving. Alle activiteiten en ook de inrichting van de ruimte zelf worden door onze community leden bedacht, ontwikkeld, ontworpen en georganiseerd.
Fez en de bergen
Ik werk sinds 2015 aan De Voorkamer. Nu De Voorkamer een vastere vorm heeft aangenomen heb ik wat meer tijd voor andere dingen. Als de zon schijnt en ik een weekend vrij heb kun je me vinden bij Freyr, een rotswand in de Belgische Ardennen. Ik droom ervan dat mijn puppy Fez later onderaan de rotsen rondsnuffelt terwijl ik de Europese bergen beklim.